مفهوم “شهرهای هوشمند” در طول سال های اخیر، شکل جدیدی از توسعه پایدار گسترش یافته و نشان دهنده مدلی شهری است. همه رویکردهای جایگزین، برای بهبود کیفیت و عملکرد خدمات شهری به منظور تعامل بهتر بین شهروندان و دولت اشاره میکند. فضای شهری مدرن با داده سروکار دارد. برای داشتن شهری هوشمند پابدار نیاز به تحلیل کلان داده ها است. همین امر چالش ها و فرصت های بسیاری در این زمینه ایجاد کرده است.
کلان داده در شهر هوشمند پایدار
ظهور اینترنت اشیا و فناوری اطلاعات و ارتباطات، مفاهیم بسیاری را تغییر داده است. شهر هوشمند پایدار نمونه ای از آن است. این مفهوم از سوی شرکتهای فناور مانند: سیسکو، مایکروسافت، اچ پی، آی بی ام، زیمنس و اوراکل از سال ۲۰۰۵ بیان شده است. آی بی ام شهر هوشمند را اینگونه تعریف می نماید: “آنچه استفاده از تمام اطلاعات مرتبط در دسترس امروز را برای درک بهتر، کنترل عملیات و استفاده از منابع محدود بهینه سازی میکند. ”
سیسکو شهر هوشمند را راهکارهای مقیاس پذیری تعریف میکند که از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای افزایش کارایی، کاهش هزینه ها و افزایش کیفیت زندگی استفاده میکند. بنابراین شهر هوشمند از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای هوشمندی و کارآمد بودن در استفاده از منابع بهره میگیرد؛ تا کیفیت زندگی جمعیت شهری را به حداکثر برساند.
اینترنت اشیا یکی از مولفه های اصلی زیر ساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرهای هوشمند پایدار است. به علت پتانسیل بسیار بالا برای پیشبرد پایداری محیط زیست، رویکرد توسعه شهری معرفی میشود. اینترنت اشیا با تجزیه و تحلیل کلان داده ها مرتبط است؛ که به وضوح در حال نفوذ در بسیاری از حوزه های شهری برای بهینه سازی بهره وری انرژی و کاهش آثار مخرب زیست محیطی است.
اینترنت اشیا قابلیت یک پارچه سازی سازه های دیجیتال و فیزیکی را ایجاد میکند و کلاسی سطحی کاملا جدید از برنامه های کاربردی کلان داده ها و خدمات فراهم میکند که باید با توجه به پایداری محیط زیست استفاده شوند. در محدوده شهرهای هوشمند پایدار، افزایش حجم تولید داده ها فراتر از تصور است. حجم وسیعی از اطلاعات، که در حال حاضر از حوزه های گوناگون شهری در دسترس اند، به اندازه ای ارزشمند است که می توان با همکاری برنامه ریزان شهری و متخصصان فناوری اطلاعات و ارتباطات برای پیشرفت پایداری محیطی از آن استفاده نمود.
پردازش کلان داده ها
اصطلاح کلان داده برای توصیف رشد، تکثیر، ناهمگونی، پیچیدگی، دسترسی، زمانبندی، تغییرپذیری و استفاده از داده ها در حوزه های کاربردی مختلف استفاده میشود. ویژگی های مذکور پردازش کلان داده ها را از قابلیت های محاسباتی و تحلیلی برنامه های کاربردی استاندارد و زیر ساخت های مرسوم پایگاه داده خارج میکند.
سیستم های تحلیلی سنتی برای مدیریت کلان داده ها مناسب نیستند. این بدان معناست که پردازش کلان داده ها شامل استفاده از ابزار (طبقه بندی، خوشه بندی، رگرسیون و سایر الگوریتمها)، تکنیک(داده کاوی، یادگیری ماشین، تجزیه و تحلیل آماری و…) و فناوری(هادوپ، اسپارک، اچ بیس، مانگودی بی) است که فراتر از محدوده روش های تحلیلی است که در استخراج دانش مفید از حجم وسیع داده ها برای تصمیم گیری دقیق و سریع با هدف افزایش بینش استفاده میشود.
هیچ تعریف متمرکز یا قطعی از کلان داده ها در زمینه شهرهای هوشمند پایدار وجود ندارد. این اصطلاح را می توان برای توصیف حجم بسیار زیاد از اطلاعات شهری به کار برد. چنین اطلاعاتی با برچسب های مکانی و زمانی روبه رو هستند که عمدتا از انواع مختلف حس گرها و به طور خودکار تولید می شوند. ویژگی اصلی کلان داده ها جحم بسیار زیاد داده، سرعتی که بتوان آن را پردازش کرد و طیف گسترده از انواع داده است.
اصطلاح پردازش کلان داده ها به طور کلی به هر مقدار گسترده از داده اشاره دارد که بصورت بالقوه برای جمع آوری، ذخیره سازی، بازیابی، یکپارچه سازی، انتخاب، پیش پردازش، تبدیل ، تجزیه و تحلیل و تفسیر برای کشف دانش جدید مفید استفاده می شود. سایر سازوکارهای محاسباتی که در پردازش کلان داده ها بکار میرود عبارت از : جست و جو، اشتراک گذاری، انتقال، پرس و جو، به روزرسانی، مدل سازی و شبیه سازی است.
“بر گرفته از مقاله: اینترنت اشیا و برنامه های کاربردی کلان داده ها در شهرهای هوشمند پایدار”
