تقاضای رو به افزایش برای غذا، هم از لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی، باعث شده تا نیاز به تشدید و صنعتی شدن بخش کشاورزی روز به روز افزایش یابد. اینترنت اشیا در کشاورزی ، خانواده ای نویدبخش از تکنولوژی هایی است که قادر به ارائه راه حل هایی بیشمار در راستای مدرنیزاسیون کشاورزی هستند. گروه های علمی و موسسات پژوهشی، و نیز صنعت، در حال تلاش و رقابت برای تحویل هرچه بیشتر محصولات اینترنت اشیا به سهامداران در بخش کشاورزی و نهایتا ایجاد پایه هایی برای داشتن نقشی مشخص هنگام تبدیل اینترنت اشیابه تکنولوژی اصلی هستند.
کشاورزی هوشمند
کشاورزی هوشمند، یک سیستم با سرمایه فشرده و با تکنولوژی بالا در زمینه تولید پاک و پایدار مواد غذایی است و به عبارتی، کاربرد ICT مدرن (فناوری اطلاعات و ارتباطات) در کشاورزی می باشد.
در کشاورزی هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیا، سیستمی ایجادمی شودکه دارای قابلیت هایی برای نظارت بر محیط کاشت محصولات با کمک سنسورها (نور، رطوبت، دمای، رطوبت خاک و غیره) و خودکارسازی سیستم آبیاری، است. به گونه ای که کشاورزان می توانند شرایط محیط کشت را از هرجایی نظارت کنند. کشاورزی هوشمند مبتنی براینترنت اشیا در مقایسه با روش های متداول، بسیار کارآمدتر وموثرتراست.کاربرد اینترنت اشیا در کشاورزی
اینترنت اشیا (IoT)، قابلیت متحول سازی جهانی که در آن زندگی می کنیم را دارد؛ صنایع کارآمدتر، خودروهای متصل و شهرهای هوشمندهمگی ازنتایج حاصل ازکشاورزی هوشمندهستند.
تخمین زده می شود که جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۹٫۶ میلیارد نفر برسد. بنابراین، به منظور تامین مواد غذایی این جمعیت زیاد، صنعت کشاورزی باید به سمت تکنولوژی هایی چون اینترنت اشیا پیش برود. با وجود چالش هایی چون شرایط آب و هوایی نامناسب و افزایش دمای جهانی، و نیز تاثیرات محیطی ناشی از سیاست های فشرده سازی کشاورزی، تقاضا برای مواد غذایی زیاد باید تامین گردد. کشاورزی هوشمند مبتنی بر تکنولوژی های اینترنت اشیا، کشاورزان را قادر می سازد تا میزان ضایعات را کاهش داده و میزان بهره وری را در محصولات خود افزایش دهند.
کاربرد کشاورزی هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیا نه تنها عملیات های کشاورزی بزرگ و متداول را هدف قرار می دهد، بلکه می تواند اهرم جدیدی برای بهبود سایر رویه های رایج در کشاورزی مانند کشاورزی ارگانیک و کشاورزی خانگی باشد. ازنظر مسائل زیست محیطی، کشاورزی هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیامی تواند مزایای زیادی چون استفاده به صرفه تروموثرتر از آب یا بهینه سازی ورودی ها را در بر داشته باشد. به عبارت کلی وجامع تر، اینترنت اشیا در کشاورزی این امکان را به کشاورزان می دهد تا اطلاعات مناسبی را در زمینه محصولات خود جمع آوری کنند. کشاورزان وسهامداران باید پتانسیل های بازار اینترنت اشیا در کشاورزی را با استفاده از تکنولوژی های هوشمند به منظور افزایش رقابت پذیری و پایداری در تولیدات شان درک کنند. اگر که راه حل های اینترنت اشیا به طور موفقیت آمیز در زمینه کشاورزی پیاده سازی و اجرا شوند، تقاضای مواد غذایی برای جمعیت در حال رشد نیز تامین می شود.
اینترنت اشیا در کشاورزی برای توسعه پایدار روستایی
ازآنجایی که کشاورزی هوشمند پایه پیشرفت روستایی است بنابراین کشاورزی نبض هرجامعه ای است و قسمت مهمی از عنصر حیاتی بشر یعنی خوراک را تامین می کند، اما میزان سالانه ی تولیدات داخلی کشاورزی سیر نزولی دارد و رو به کاهش است. دلیل این بحران را شاید بتوان پرزحمت بودن در عین بازدهی کم کشاورزی سنتی دانست که جوانان را از انجام آن فراری داده است کشاورزی هوشمند میتواند به این امر کمک مهمی بکند.
ماشین آلاتی مثل کمباین و تراکتور توانسته اند به کشاورزی سنتی نفوذ کرده و کمی رنگ و روی مدرن به آن بدهند. با این وجود، برای گسترش کشاورزی و جذب جوانان به سمت این حرفه به ابزار بیشتری احتیاج است که در عین افزایش بازدهی، زحمت انجام آن را به حداقل برسانند؛ ابزاری که قابلیت اتصال به تکنولوژی روز و اینترنت را داشته باشد و بخش عمده ای از کارها را به طور خودکار پیش ببرد. این وسایل حتما برای جوانان جذاب خواهد بود و حجم زیادی از نیروی انسانی جوان را به سوی آن سوق می دهد.
خبر خوب اینست که اینترنت اشیا در حال تغییر دادن همه ی جنبه های زندگی است و کشاورزی هم از این جنبه ها مستثنی نیست. به کمک اینترنت اشیا و هوش مصنوعی، دستگاه ها و ابزار کشاورزی، اطلاعات مربوط به خاک، هوا و آب را از محیط جمع آوری کرده و به یکدیگر و نیز به کشاورز انتقال می دهند. سپس، اطلاعات را تجزیه و تحلیل کرده و بر اساس آن، عمل کوددهی، آبیاری و غیره را به طور خودکار و طبق تنظیمات کشاورز پیش می برند.
کشاورزی هوشمند یک اصطلاح نسبتا نو در زمینه ی کشاورزی و کارهای توسعه روستایی است. کشاورزی هوشمند را می توان شاخه ای از فناوری های اطلاعات و ارتباطات (Information and Communication Technologies) در کشاورزی دانست. این تکنولوژی بر ارتقاء پیشرفت های کشاورزی و روستایی از طریق بهبود پروسه های جمع آوری و پردازش اطلاعات و ارتباطات تمرکز می کند. کشاورزی هوشمند به طور ویژه شامل تصویر سازی، طراحی، پیشبرد، بررسی و کاربرد راه های خلاقانه برای استفاده از تکنولوژی های اطلاعات و ارتباطات در حوزه روستایی، با تمرکز بر کشاورزی می شود.
تکنولوژی های اطلاعات و ارتباطات با استفاده از روش های خلاقانه برای رفع چالش های مرتبط با کشاورزی، پتانسیل حمایت از پیشرفت کشاورزی در کشورهای محروم را دارد.
بر اساس تعریف سازمان غذا و کشاورزی (FAO)، کشاورزی هوشمند یک زمینه ی نوظهور است که به خدمات کشاورزی، انتشار تکنولوژی و تحویل اطلاعات از طریق اینترنت و یا ابزار اینچنینی اشاره دارد. هدف کشاورزی هوشمند ایجاد رابطه بین ادوات کشاورزی و توانمند کردن آن ها در یادگیری اطلاعات محیطی است. به طور مثال، کشاورزی هوشمند می تواند اطلاعات و دانش کشاورزی مدرن مثل قیمت روز وسایل و بذر و خدمات گسترش کشاورزی را مستقیما به گوشی هوشمند کشاورز انتقال دهد.
در کشاورزی هوشمند چه استفاده هایی از فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) می شود؟
احتمالا هنوز تصویر واضحی از کشاورزی هوشمند در ذهن شما شکل نگرفته است. در ادامه با تکنولوژی ها و سیستم هایی که کشاورزی هوشمند را از کشاورزی مدرن متفاوت می کنند، بیشتر اشنا می شوید.
تکنولوژی های بی سیم
تکنولوژی های بی سیم کاربرد زیادی در کشاورزی هوشمند دارند. بزرگترین کاربرد آن ها، دوربین های امنیتی بی سیم است که نصب بسیار راحتی دارند و نیازی به یک متخصص برای نصب و انجام سیم کشی های پیچیده نیست.
سیستم موقعیت یابی جهانی (GPS)
استفاده از جی پی اس در کشاورزی کار موقعیت یابی و نقشه کشی از موقعیت زمین کشاورزی را بسیار آسان می کند. قیمت گیرنده های GPS در طول سال های اخیر کاهش چشمگیری داشته است و همین امر، محبوبیت آن را برای استفاده های شهری دوچندان کرده. با استفاده از GPS، شهروندان معمولی می توانند نقشه های ساده اما بسیار دقیق و دیجیتالی را بدون نیاز به متخصص نقشه کشی تهیه کنند.
به طور مثال در کشور کنیا برای جلوگیری از ورود یک فیل به داخل زمین های کشاورزی و آسیب دیدن محصولات، تنها راه حل، وصل کردن یک دستگاه جی پی اس به فیل بود. پس از آن، اگر فیل به زمین نزدیک می شد، یک پیامک به صاحب زمین ارسال شده و او را مطلع می کرد. در این شرایط، فیل آزادانه در حیات وحش زندگی می کرد بی آنکه آسیبی به زمین کشاورزی برسد.
سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GiS) به طور گسترده در کشاورزی هوشمند مورد استفاده قرار می گیرند. با کمک این سیستم ها، از زمین به صورت دیجیتال نقشه برداری می شود و اطلاعات ژئودزی مربوطه مثل توپوگرافی و حدفواصل در نقشه ها برای آنالیز راحت تر خاک، با سایر داده های آماری ترکیب می شوند. سیستم اطلاعات جغرافیایی با استفاده از اطلاعات سوابق و نمونه گیری به کشاورز مشورت می دهد که چه چیزی را در کجا بکارد.
وسایل و سیستم های خودکار
سیستم آبیاری و کوددهی هوشمند سیستمی است که طبق اطلاعات جمع آوری شد.
برای مطالعه بیشتر در این زمینه مطالب زیر را مطالعه کنید :