برای صرفه جویی و استفاده بهتر از شهرها برای مصرف انرژی دو رویکرد کلی وجود دارند که با توجه به ویژگی‌های آن باید یکی از آن‌ها را انتخاب کنید. طراحی Passive و طراحی Active این دو نوع رویکرد طراحی هستند. اگر بخواهیم بصورت خلاصه تفاوت های این دو نوع رویکرد را بیان کنیم وابستگی طراحیActive به زیرساخت های تکنولوژی، سنسورها و فرایند اطلاعات، بودجه و تامین مالی است اما طراحی Passive بیشتر به مبانی پایه ای مانند برنامه ریزی، نظارت و اجرای برنامه وابسته است. تا انتهای این مقاله با اینترنت اشیا همراه باشید تا بصورت کامل با رویکردهای صرفه جویی در انرژی در طراحی شهری آشنا شوید.
شیوه‌های صرفه جویی در طراحی شهری
رشد سریع شهرها و افزایش جمعیت در آن‌ها باعث شده است تا شهرها با چالش‌های مختلفی مواجه شوند. مصرف انرژی در شهرها یکی از موضوعاتی است که هزینه‌های بسیاری را به شهرداری‌ها تحمیل می‌کند. با بهبود طراحی شهری می‌توان امکان صرفه‌جویی قابل توجهی را در انرژی بوجود آورد. در معماری دو شیوه مطرح در طراحی شهری وجو دارد که عبارتند از:
- طراحی Active
- طراحی Passive
که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.
طراحی Active
از زیرساخت های مهم برای طراحی Active، سیستم های هوشمند هستند که استفاده از آن در سیستم های توزیع شده می‌تواند موجب صرفه جویی، مقیاس پذیری خودکار، یکپارچه سازی میزان عرضه و تقاضا، کارآمد سازی سیستم های انتقال شهری شود. این رویکرد طراحی همچنین امکان متحد شدن سیستم های شهری با منابع انرژی تجدیدپذیر مثل آرایه های بادی کوچک و فتوولتائیک را بسیار آسان‌تر از گذشته می‌کند تا در مصرف انرژی های تجدیدناپذیر مثل نفت و گاز صرفه جویی شود. برای حمل و نقل هوشمند باید از رویکرد طراحی Active کمک گرفت.
زیرساخت‌های موردنیاز برای صرفه جویی در طراحی شهری
صرفه جویی در انرژی در طراحی شهری
- مدیریت هوشمند ترافیک
- سنسورهای کنار جاده ای
- دستگاه های کاهش دهنده گازهای گلخانه ای
- حمل و نقل عمومی هوشمند
- حمل و نقل خصوصی هوشمند
- و …
تمامی موارد بالا بخشی از کار هستند اما بخش اصلی کار در قسمت تحقیق و توسعه یا R&D است که در حال راهکارهایی برای کاهش تعداد ماشین‌ها در جاده‌هاست.
طراحی Passive
سرمایه گذاری مستقیم از طریق راهکارهای ارائه شده در رویکرد طراحی Passive امکان پذیر می‌شود. این شیوه طراحی حداقل هزینه‌های عملیاتی را برای ما فراهم می‌کند. این رویکرد طراحی مزیتی نسبت به رویکرد Active دارد که برای طراحی آن نیاز به زیر ساخت های عظیم تکنولوژی نیست. در این روش با استفاده از پدیده‌های طبیعی و استفاده بهتر و کارآمدتر از مواد می‌توانیم به صرفه جویی در مصرف انرژی بپردازیم.
برخی از استانداردهای این رویکرد طراحی در کشور آلمان و آمریکا در حال رشد است. به عنوان مثال استاندارد Passivhaus نوعی از این استاندارد است که بر تهویه طبیعی و فوق العاده عایق تاکید زیادی دارد. این فناوری در کاهش مصرف انرژی و بهبود کارایی تاثیر بسیار زیادی داشته است.
تکنولوژی‌های نوین در طراحی شهری
تکنولوژی‌های دیگری مثل جمع کننده‌های گرمای خورشیدی هم از محصولات همین نوع طراحی هستند که می‌توانند گرمای روز را در یک محیط مایع جذب کنند و به تهویه زیر زمینی متصل کنند تا بتوانند هوا را بوسیله انتقال دهنده های زیرزمینی به طور طبیعی خنک نگهدارند یا حرارت را به دمای تعیین شده نزدیک تر کنند.
برای به حداکثر رساندن پتانسیل هایی که در این شیوه طراحی وجود دارد لازم است که بر روی مقیاس های بزرگتری بر چیدمان هوشمند مطالعه شود. چیدمان هوشمند در گروه های ساختمانی کاربردهای زیادی از جمله حداکثر گرمایش و تهویه، تنظیم مجدد قوانین خیابانی و ملاحظات برای اثر کانونی شهری را دارد. این کار تنها با حمایت های دولتی و سرمایه گذاران شخصی قابل انجام است. هوشمندسازی در مصرف انرژی در کشورهای پیشرفته موجب شده است ماهیت کسب و کارها به شدت تغییر کند.
