تجربیات به‌دست ‌آمده از بحران‌های گوناگون مثل بلاهای طبیعی، بحران‌های مالی و اقتصادی، شورش‌های اجتماعی و… باعث شده است که تمایل به استفاده از تکنولوژی‌های نوین برای کنترل این شرایط اضطراری روز به روز افزایش یابد. اینترنت اشیا یکی از تکنولوژی‌هایی است که می‌توان به کمک آن سبب تغییر در شیوه ارائه اطلاعات در حوزه مدیریت بحران شد. در واقع اینترنت اشیا با ایجاد شرایطی مناسب توانسته است در زمینه‌های تصمیم‌گیری، اشتراک گذاری داده‌ها و آمارها، مدیریت دانش، نظارت بر ارتباطات و… سبب افزایش کارایی و کیفیت مدیریت بحران شود. تأثیر فناوری اینترنت اشیا بر مدیریت بحران آنقدر زیاد است که امروزه نهادها و سازمان‌های زیادی در پی بهره‌گیری از این فناوری سازنده و مثبت برآمده‌اند و تاکنون پروژه‌های بسیاری در این زمینه اقدام به فعالیت نموده‌اند.

تأثیر فناوری اینترنت اشیا بر مدیریت بحران

در دنیای سنتی اقدامات مؤثر جهت مدیریت شرایط اضطراری از طریق جمع‌آوری اطلاعات پیرامون یک مسئله و توسط گروه‌های پیشرو مانند آتش‌نشانی، هلال‌احمر و… آغاز می‌گردد.  این اطلاعات می‌تواند شامل تصاویر ویدئویی و یا اطلاعات میدانی باشد که برای افزایش آگاهی از محیط جمع‌آوری می‌شود. هماهنگ‌سازی افراد بر اساس چنین اطلاعات و شرایطی در برخی از موارد کار دشواری است اما اگر کنترل از راه دور در این شرایط امکان‌پذیر باشد مدیریت بحران بسیار ساده‌تر خواهد بود. استانداردسازی سیستم‌ها به کمک اینترنت اشیا می‌تواند دسترسی به اطلاعات مورد نیاز در شرایط بحرانی را آسان گرداند. برخی از این اطلاعات عبارتند از:

• شناسایی افراد بیماری که نیاز به توجه و مراقبت ویژه دارند.
• نمایشگرهایی جهت نظارت بر مکان‌های عمومی
• اندازه‌گیری درجه حرارت مکان‌هایی که قابل دسترس نیستند.
• تصویربرداری از ساختمان‌ها برای ارزیابی خسارت‌های ناشی از انفجار

مدیریت بحران به کمک IoT

معمولا اطلاعات به‌دست ‌آمده از طریق مسئولان محلی در اختیار مسئولان مدیریت بحران قرار می‌گیرد تا در کنار داده‌های مرجع مانند نقشه‌های جغرافیایی، تأسیسات زیربنایی، آمارهای جمعیتی و… از نقشه‌های مربوط به سیلاب‌ها، مکان‌های زلزله‌خیز و داده‌های جمع‌آوری شده در زمان وقوع یک رویداد برای راهنمایی در تصمیم‌گیری در شرایط بحرانی استفاده کنند. در این حالت حسگرهای موجود مربوط به آب‌وهوا، ترافیک، آلودگی، عکس‌ها، فیلم‌های ویدئویی و… را می‌توان نمونه‌ای از اینترنت اشیا دانست که در روند جمع‌آوری اطلاعات بسیار سازنده هستند و موجب سهولت در انجام این امر می‌شوند. این شبکه تحت نظر برخی از نهادهای خاص راه‌اندازی شده است و داده‌های به‌دست آمده از آن در فضایی مشخص به نام شبکه سازمانی قابل دسترس می‌باشند. به این ترتیب اینترنت اشیا در یک محیط فیزیکی فرصتی را برای اشتراک گذاری، دسترسی به داده‌ها و منابع اصلی ایجاد می‌کند که بسیار بالاتر از سطح استاندارهای کنونی است.

هدف اینترنت اشیا ایجاد محیطی است که بتواندر آن داده‌ها و آمارهای به‌دست ‌آمده از هر کنشگر مستقلی را که به شبکه اتصال دارد برای دیگران به اشتراک گذاشت. این امر سبب افزایش توانایی جمع‌آوری اطلاعات شده و افزایش تصمیم‌های ایده‌آل را به‌دنبال خواهد داشت. در واقع اینترنت اشیا با امکان به‌روزرسانی لحظه‌ای می‌تواند شرایطی را فراهم کند تا اطلاعات دقیق و صحیحی از محیط مورد نظر حاصل گردد.