چالش‌های اینترنت اشیا – بخش دوم

در این مقاله قصد داریم تا  قسمت دوم از چالش‌های اینترنت اشیا  را برای شما ارایه دهیم 

۱-۶)درک مشاركتی

تا كنون پروژه‌های زيادی در جهت توسعه يك سكوی ادراكی مشاركتی )متمركز بر ادراک افراد( شروع به كار كرده‌اند. درک مشاركتی باعث كاهش هزينه‌های درک محيط اطراف كاربر خواهد شد و همچنين پارامترهای محيطیِ تجربه شده توسط كاربران مختلف را نمايش می‌دهد. اين امر باعث توليد داده‌های به موقع و در زمان نياز در مقايسه با زيرساخت شبكه‌های حسگر ثابت می‌شود. همچنين امكان ارسال بازخورد توسط كاربران درباره تجارب پارامترهای محيطیِ بهدست آمده در خصوص يك رخداد نيز فراهم می‌شود. از دست دادن داده‌های نمونه يك مشكل اساسی در درک مشاركتی است. تكيه بر تهيه داوطلبانه داده‌ها و جمع‌آوری نمونه‌های ناسازگار توسط كاربران، در زمان و مكان‌های متفاوت باعث محدود شدن امكان تهيه داده‌های معنی دار برای كاربردها و سياست‌های تصميم‌گيری می‌شود.

۱-۷) داده‌كاوی

بازيابی اطلاعاتِ مفيد از محيط اطراف، چالشی بزرگ در تحقيقات هوش مصنوعی است. روش‌های نوين فعلی از يادگيری سطحی استفاده می‌كنند كه در آن رخدادها و ناهنجاری داده‌ها استخراج می‌شود. مرحله بعد از يادگيری، شامل پی بردن به فعاليت‌های محلی از طريق داده‌های مرتبط با زمان رخدادهای استخراج شده است. هدف نهايی كشف رخدادهای پيچيده در مقياس حجمی و زمانی بزرگتر است. يك مشكل تحقيقاتی كه در اينجا به وجود می‌آيد اين است كه ياد بگيريم چگونه به صورت همزمان رخدادها و فعاليت‌ها را در سطوح مختلف پيچيدگی نمايش دهيم. در حال حاضر روش‌های يادگيری عمقی در حال ظهور هستند كه هدفشان يادگيری در سطوح مختلف تجريد جهت تفسير داده‌ها است. البته محدوديت منابع شبكه‌های حسگر بیسيم خود يك چالش در روش‌های مورد استفاده در يادگيری عمقی است.

۱-۸)مصورسازی مبتنی بر موقعيت

با ظهور فناوری‌های جديد نمايشی و عبور از صفحات نمايش قديمی CRT به Plasma ، LCD ، LED و اكنون AMOLED ، امكان نمايش مؤثر داده‌ها به همراه ارائه قابليت گشت و گذار در داده‌ها به كاربر، بهتر از هر زمان ديگری فراهم شده است. يك چالش ديگرِ نمايش اطلاعات در اينترنت اشيا اين است كه داده‌ها مرتبط با مكان هستند و همچنين به صورت پراكنده در محيط پخش شده اند. بنابراين جهت رفع اين مشكل، نيازمند تهيه يك چارچوب مبتنی بر موقعيت جغرافيائی اينترنتی خواهيم بود.

۱-۹) محسابات ابری

كاربردهای يكپارچه اينترنت اشيا و محاسبات ابری بايد قابليت تركيب خدمات مورد نياز ذينفعان و همچنين مقياس پذيری جهت پشتيبانی تعداد زيادی كاربر را داشته باشند و بايد در يك محيط شبكه با سيم يا بیسيم با وجود محدوديت‌های موجود به صورت قابل اعتماد كار كنند. خدمات ابری بايد تقويت شوند تا هم توسعه سريع كاربردها با فراهم آوردن محيط و ابزارهای توسعه و هم اجرای كاربردهای گوناگون جهت به دست آوردن نيازمندی های كيفيتی، فراهم شود. سامانه‌های برنامه ريزی و مديريت منابع ابری بايد به صورت پويا درخواست‌ها را اولويت‌بندی كنند و منابع مورد نياز درخواست‌های حياتی را سريعتر فراهم نمايند. كاربردهای ابری بايد قابليت‌های زير را داشته باشند:

• بهينه‌سازی اهداف چندگانه

الگوريتم‌های برنامه‌ريزی بايد پارامترهای كيفيت خدمت )از جمله زمان پاسخ، هزينه استفاده از خدمت، حداكثر تعداد منابع موجود به ازای قيمت واحد و

…)را پشتيانی كنند.

• تحمل نقص

وظايف حياتی يك كاربرد بايد در چند نسخه ايجاد و بر روی منابع مختلف اجرا شود. بنابراين در صورت شكست عملكرد يك وظيفه، يك نسخه ديگر از آن

كه موفقيت آميز اجرا شده است می‌تواند مورد استفاده قرار گيرد. اين روش در سامانه‌های زمان حقيقی   ( Real-Time ) كه وظايف در آن‌ها بايد در زمان

مشخص شده به پايان برسد، مورد استفاده قرار می‌گيرد.

۶) نتيجه‌گيری

با گسترش روز افزون دستگاه‌های با قابليت ارتباطی عملكردی، به بينش اينترنت اشيا كه در آن توابع ادراكی و عملكردی به صورت بدون مرز در محيط ادغام می‌شوند و  امكان ايجاد قابليت‌های جديد با دسترسی به منابع اطلاعاتی غنی، فراهم شده است، بسيار نزديك خواهيم شد. تكامل نسل بعدی سيستم‌های سيار وابسته به خلاقيت كاربران در طراحی برنامه‌های كاربردی جديد است. اينترنت اشيا يك فناوری در حال رشد ايده آل جهت تأثيرگذاری بر اين دامنه با فراهم كردن داده‌ها و منابع محاسباتی برای ايجاد برنامه‌های انقلابی است. امكان استفاده از اينترنت اشيا در كاربردهای مختلف از جمله مصارف شخصی و خانگی، مصارف سازمانی، خدمات، حمل و نقل و غيره وجود دارد. جهت به كارگيری مفيد و مؤثر از اينترنت اشيا می‌توان از يك چارچوب مبتنی بر ابر استفاده كرد تا علاوه بر كاهش هزينه‌ها، قابليت مقياس‌پذيری نيز مهيا شود. چارچوب مبتنی برابر امكان انجام محاسبات، تجزيه و تحليل، ذخيره‌سازی و مصورسازی را به صورت جداگانه برای كاربران فراهم می‌كند. بنابراين امكان گسترش هر بخش به صورت جداگانه و در نهايت، تكامل يكديگر در يك محيط اشتراكی فراهم خواهد بود. البته در استفاده از حجم زيادِ اطلاعات در چنين چارچوبی بايد مباحثی همچون محرمانگی، امنيت و مباحث مديريت داده‌ها مورد بحث و بررسی قرار گيرد. با پيشرفت‌های حاصل شده در چند سال اخير، پيش بينی می‌شود در ۵ تا ۱۱ سال آينده، اينترنت اشيا به مرحله‌ای كه توسط عامه مردم مورد پذيرش واقع شود، خواهد رسيد.

j1:01:01:98