آیا تا بهحال به روند تکامل شهرها اندیشیده اید؟ در ادامه مطلب همراه با ما باشید تا به موضوع مربوط به تکامل شهرها و هوشمند کردن شهر پرداخته و با استفاده از دیتاهای آن بتوانیم تاثیرشان را در زندگی ببینیم. یکی از مواردی که با استفاده از دادهها میتوان به آن رسید زندگی در شهر هوشمند و استفاده از مزایا و ویژگیهای آن است.
با رشد سریع تکنولوژی در دنیا و پیشرفت فناوریهای جدید کم کم شهرهای سنتی به سوی شهرهای جدید گسترش یافتند. شهرهای پیشرفتهتر در ایالات متحده و بسیاری از نقاط دیگر دنیا توسعه یافتند و پیشرفت تکنولوژی را به تازگی لمس کردند. این توسعه شامل خدمات برق، لوله کشی و وجود فناوری ارتباطی و مخابرات بود. همین چند نمونه باعث بهبود سطح زندگی در شهرها در آن زمان بود. همانطور که زندگی در شهرهای هوشمند مزایای زیادی دارد اما چالشهایی را هم نیز به همراه دارد.
پیشنیاز زندگی در شهر هوشمند
در حدود سال ۱۹۳۰ در ایالات متحده و انگلستان، جنبشی مشخص به عنوان “جنبش کاهش جمعیت” به وجود آمد که نتیجه افسردگی مالی جهان بود، خانهها کاملا پر از جمعیت بود و شرایط زندگی نا مناسب بود. این اقدام مبتکرانه تلاشی برای ایجاد مسکن بهتر و جمعیت پایینتر بود.
تمیز کردن شهرها در طول چند دهه و در سرتاسر دنیا همیشه یک فرآیند تکراری و چالشبرانگیز بودهاست. تمام کارها و فعالیتهای انجام شده در این حوزه تا کنون نتوانسته است که نتیجه و دستآورد مطلوبی برای شهروندان و مردم شهرها داشته باشد. در همین راستاباید به این مسئله توجه کنیم که در زمانی که شهرهای جدید و مدرن را به وجود میآوریم، باید برای ایجاد شرایط بهتر زندگی و ایجاد وضعیت اجتماعی-اقتصادی مطلوب شهروندان، تلاش کنیم هرچند که معمولا در راه بازسازی تمدن شهرها همیشه موانع و انتقادهای زیادی را به دنبال دارد.
قرن جدید، زندگی جدید
با ورود به قرن بیست، شهرنشینی به نوعی هنجار تبدیل گشته است. در حدود سالهای ۱۹۶۹ سازمان ملل گزارشی مبنی بر عوامل رشد در شهرها ارائه کرد. گزارش شامل رشد شهرها و عوامل مربوط به آن است که بین سالهای ۱۹۲۰ تا ۱۹۶۰ به بررسی رشد و عوامل آن پرداخته است و سپس این گزارش را تا سال ۲۰۰۰ تعمیم داد. در این گزارش آمده تا سال ۲۰۰۰ بیش از نیمی از جمعیت جهان شهرنشین میشوند و در سال ۲۰۰۰ بیشتر از ۴۷ درصد جمعیت جهان شهرنشین شدند و این پیشبینی به حقیقت پیوست.
تاریخچه لازم برای هوشمندی
بخشی از گزارش که در سال ۱۹۶۹ نوشته شده است بدین شرح است: “کسانی که اکنون در شهرها زندگی میکنند در محیط اقتصادی، اجتماعی، فیزیکی و فرهنگی متولد شدهاند که بسیار متفاوت از آنچه که شهرهای هوشمند میتوانند ارائه دهند است. تکنولوژیهای جدید توسط افراد آموزش دیده در جهان عرضه میشوند و به نسل جدید انتقال پیدا میکنند. مسلماً طبیعت انسان باقی میماند اما سازگاری لازم بین انسان و محیط زیست اکنون با سرعت بیشتری نسبت به قبل تغییر میکند.”
ایجاد فرهنگ شهر هوشمند و عصر اطلاعات وعده رسیدن به آنچه که بزرگان ما و والدینمان شروع کرده بودند را عملی ساخته است. شهرهایی این قابلیت را دارند که نوع زندگی و سبک زندگی پایدار که همگان میخواهند را ارائه میدهد. یکی از مسائل مهمی که قبل از ورود هر نوع از تکنولوژی باید به آن پرداخته شود، فرهنگسازی آن مسئله در جامعه است که موضوع شهرهای هوشمند و نوع زندگی در آنها هم از این قضیه مستثنی نیست.
داده، بزرگترین زیرساخت در شهر هوشمند
با این حال باید در نظر داشت دادهها و اطلاعات مهمترین و اولیهترین نقش را در ارائهی فناوریهای مرتبط با شهر هوشمند ایفا مینمایند. بنابراین برای ایجاد شرایط زندگی هوشمند اولویت اول در ساخت زیربنای شهرها و دستیابی به اطلاعات موردنیاز در هر بخش از شهر است. در واقع بدون داشتن داده، نمیتوان هیچ حرفی از پیشرفت تکنولوژی و در راستای آن شهر هوشمند را به زبان آورد.