در سال ۱۹۹۹ لفظ IOT كه مخفف Internet of things برای اولین بار توسط Kevin ashton به کار رفت و شرکت Cisco بعدازمدت ها از ایشان به عنوان پدر اینترنت اشیا نام برد.
همچنین برای نخستین بار مفاهیم اینترنت اشیاء توسط انتشارات مؤسسه MIT به دنیا معرفی گردید و جهانی را توصیف می کرد که در آن هر چیزی، از جمله اشیا بی جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آنها را سازماندهی و مدیریت کنند.
اینترنت اشیاء در دنیا
به صورت کلی هر وسیله ای که در پیرامون ما قرار دارد و قابلیت ارتباط با اینترنت را داشته باشد جزئی از اینترنت اشیاء به حساب می آید با این دیدگاه رایانه ی ماشین لباس شویی ، لباس و … می تواند بخشی از اینترنت اشیاء باشد با توجه به رشد چشمگیر تکنولوژی و گسترش منابع اینترنت در جای جای ایران و جهان انتظار می رود که زندگی و فعالیت های روزمره برای انسان ها ساده تر و لذت بخش تر باشد
طبق آخرین آمار نزدیک به ۱۰ میلیارد شئ در جهان به اینترنت متصل است و پیش بینی شده که این رقم تا سال ۲۰۲۵ به ۵۰ میلیارد برسد
کشور هایی از جمله چین ، هند ، آلمان ، هلند ، کره ی جنوبی ، سنگاپور ، برزیل و … با درک تاثیر و اهمیت این موضوع در حوزه ی اینترنت اشیاء سرمایه گذاری بیشتری داشته اند و در حوزه ی IOT پیشتاز هستند.
وضعیت اینترنت اشیاء در ایران
سرآغاز اینترنت اشیا در ایران با هوشمند سازی سیستم های برق بود و طی آن تفاهم نامه‌ای در زمینه ی همکاری پژوهشی میان وزارت نیرو و مرکز تحقیقات مخابرات ایران منعقد شد. بر اساس اخبار پخش شده گفته شده که پروژه راهبردی اینترنت اشیا در ایران تا سال ۱۴۰۰ محقق و عملیاتی می شود که برای تحقق این هدف از همکاری شرکت های دانش بنیان و صاحبان ایده استفاده خواهدشد.
این موضوع از سوی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به عنوان متولی اصلی پروژه اینترنت اشیا اعلام و فاز مطالعاتی اجرای آن هم به مکرر تحقیقات مخابرات ایران سپرده شده است.
از سایت های رسمی اینترنت اشیا در ایران، می توان به ” مرکز تحقیقات اینترنت اشیا یا iotIRAN ” می باشد. این مرکز با همکاری جمعی از اعضای هییت علمی ، دانشجویان و پژوهشگران معتبر کشور به منظور تحقیق و پژوهش در این زمینه گردهم آمده اند. از جمله حامیان این مرکز وزارت نیرو و بانک شهر می باشند و هدف خود را بر تسریع و تسهیل روند گسترش اینترنت اشیا قرار داده اند.
از دیگر شرکت های فعال در این زمینه می توان به اپراتورهای خدماتی ایرانسل وهمراه اول اشاره کرد که دست آورد هایی نیز تا کنون داشته اند مثل:
- قرارداد همراه اول با شرکت اریکسون برای گسترش همکاری انتقال اطلاعات برای بسترسازی در زمینه اینترنت اشیا
- امضای تفاهم نامه ایرانسل با شرکت ملی گاز برای اجرای پایلوت کنتور خوانی ۵ هزار اتصال دستگاه به دستگاه
- همکاری با شرکت های فعال در این زمینه
- بستر سازی برای قرائت از راه دور بیش از ۱۳۰ هزار کنتور برق
- بستر سازی برای ایجاد شهر هوشمند و مرکز خدمات ابری
ایران هم همانند دیگر کشورها بدنبال رشد و توسعه و افزایش بهره وری است، با بوجود آمدن این فرصت از طریق این تکنولوژی افراد مختلفی در کشور بدنبال استفاده از آن و افزایش بازده خود افتادند. با بررسی وضعیت کشور می توان دو قطب مهم و قابل توسعه را کشاورزی و پزشکی دانست که دارای بازار گسترده ای نیز هستند.
کشاورزی:
بر اساس اطلاعات موجود، سهم عمده ای از بازار کار ایران را کشاورزی تشکیل می دهد که عموما بر اساس روش های سنتی اجرا می شود. این موضوع سبب می شود تا کشش زیادی در این بازار برای هوشمند سازی بوجود بیاید که البته برای بالفعل کردن این کشش بازار باید از سد قانع کردن کشاورزان سنتی گرا گذشت.
پزشکی:
پزشکی در ایران از جمله نقطه عطف ها است که بر اساس آمار حتی در جذب توریست هم توانسته موثر واقع شود. پزشکی هم مانند کشاورزی دارای سدهایی است که از مهم ترین آن ها می توان به ریسک سلامت افراد اشاره کرد.
معایب اینترنت اشیاء در ایران:
اینترنت اشیا همانند هر چیز دیگری دارای مزایا و معایبی است. مزایا و معایب این صنعت به کرات ذکر شده اما ما میخواهیم در مورد معایب آن به طور خاص در ایران صحبت کنیم
كمبود امكانات سخت افزاري هوشمندسازي و وابستگي ناشي از آن:
اساس کار این صنعت اینترنت و سنسورها می باشد که دقیقا مواردی هستند که در داخل کشور در حال حاضر هیچ گونه استقلالی درسخت افزار ان ها نداریم.
اکثر سخت افزارها به صورت وارداتی بوده و اگر مواردی هم به صورت بومی وجود داشته باشد، باز هم قطعات آن وارداتی می باشد که سبب وابستگی را بودجود می آورد.
اما مسئله مهم تر از وابستگی، حریم خصوصی و امنیت می باشد که به دلیل این وابستگی پیش می آید، هنگامی که ما اینگونه نیاز های زیرساختی را از دیگر کشورها تامین می کنیم، در واقع زیرساخت های خود را به صورت غیر مستقیم در اختیار آن ها قرار داده ایم، زیرا آن ها تسلط کامل تری بر سخت افزارها دارند و با وجود پیشرفت های عجیب در ریزپردازنده ها و برنامه نویسی های پیشرفته، خطر نشت اطلاعات و یا وارد شدن آسیب وجود خواهد داشت که این موارد با بودن ایران در شرایط ویژه، حساسیت دوچندان می یابند.
اینترنت اشیاء در حوزه های زیر فعالیت دارد
از جمله کاربردهای آن میتوان به کاربرد آن در
آموزش،
شهر هوشمند، بازار یابی، صنعت، بانکداري، کشاورزي،برق،گرافيک، گردشگري گلخانه،
بنادر، بيمارستان ها، محیط زیست، مدیریت بحران، مديريت داده، معماری، نفت
و گاز، ورزش، بيمه، تسحيلات
نظامي، حمل و نقل، داده کاوي، دامداري و زنجيره ي
تامين اشاره کرد
