اینترنت چیزها یا اشیاء یا Internet Of Things به زبان ساده عبارتست از اتصال اشیاء مختلف با هم و با شبکه اینترنت به نحوی که بوسیله نرم افزارهای مختلف از جمله رایانه و تلفنهای هوشمند بتوان آنها را کنترل کرد و در اختیار گرفت. در واقع این عمل را می توان به جان دادن به اشیاء بی‌جان تعبیر کرد.
در آینده نزدیک اینترنت را بیشتر باید اینترنت اشیا دانست تا اینترنتِ کامپیوترها. “اینترنت اشیاء” در برگیرنده تعداد زیادی از اشیاء به هم وابسته است. “اشیاء” شامل هر “چیزی” که قابلیت جمع آوری داده، ارتباط و کنترل از راه دور را داشته باشد، می شود؛ مثل خودرو، انواع لوازم خانگی، تجهیزات پزشکی، ابزارآلات مختلف ساختمانی، صنعتی، نظامی و … در حقیقت، این پدیده به عنوان مرحله اصلی در سیر تکامل فضای مجازی شناخته شده است.
همیشه قدرت تصمیم گیری و تفکر و پردازش به عنوان وجه متمایز مغز انسان نسبت به رایانه عناون شده است. در واقع ما با این تکنولوژی به وسیله جمع آوری اطلاعات، می توانیم رایانه ها را به نحوی توانمند کنیم که توانایی بررسی کلیه احتمالات تصادفی وقوع یک اتفاق را محاسبه و حس نمایند بتوانند بر اساس آن تصمیم گیری و عمل کنند که از وقوع یکسری اتفاقات ناخوشایند پیشگیری شود و یا به موقع آن را بتوان کنترل کرد و از تبعات آن کاست.
در این تکنولوژی دو قسمت مهم وجود دارد هویت اشیاء و ارتباط اینترنتی آنها. در واقع هر شیء هوشمند مانند رایانه های موجود در یک شبکه، دارای یک آدرس پروتکل اینترنتی (IP) مختص به خود است که به وسیله آن قابل تشخیص، ردیابی و ارسال و دریافت اطلاعات داشته باشد و قادر خواهند بود از این طریق با هم ارتباط برقرار کنند. در واقع به وسیله حسگرهای بصری اشیا قادر خواهند بود اطراف را ببینند و حس کنند و در مواقع لازم نسبت به تغییرات محیط واکنش مناسب نشان دهند و این سبب ارتقای سطح آسایش و رفاه ما خواهد شد.
کاربرد اینترنت اشیاء در حوزه های مختلف زندگی از چیزهای ساده مثل کنترل خودکار و از راه دور روشنایی ها و کنترل سیستم گرمایشی و سرمایشی و دوربین های مدار بسته گرفته تا فرایندهای پیچیده ای چون کنترل ترافیک شهری و کنترل و تحت نظر گرفتن اعضای مختلف بدن مثل قلب می تواند باشد. همچنین در حفظ امنیت و جلوگیری از سرقت منزل و انواع لوازم ازشمند می توانند ما را یاری دهند.
اصطلاح شهر هوشمند که امروزه در همه جا شنیده می شود در واقع تلفیقی از فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) با دستگاههای مختلف متصل به شبکه (IOT) است. اینترنت اشیاء به اندازه ای مهم است که از آن به عنوان انقلاب صنعتی جدید یاد می شود و پیش بینی می شود تا چند سال آینده جزئی از تجارت و کسب و کار جهانی خواهد بود که می تواند با کاهش هزینه ها و توسعه بهره وری منجر به تولید محصولات جدید گردد و تخمین زده می شود تا سال ۲۰۲۰ IOT حداقل ۳۰ میلیارد شیء و وسیله را در بر بگیرد.
مشکلات عمده IOT
مهمترین مشکلات عمده ای در این مسیر وجود دارد که عبارتند از
- لزوم دسترسی دائمی و همیشگی به اینترنت
- هزینه بر بودن نصب سنسور در لوازم و دستگاهها
- حفظ و امنیت حریم شخصی به دلیل امکان هک شدن و حمله اینترنتی به اطلاعات شخصی و کارهای روزمره افراد.
- تولید و گسترش حجم داده ها و لزوم انتقال به یک پروتکل اینترنتی جدید برای اختصاص IP اختصاصی برای هر شیء
- آموزش و اطلاع رسانی عمومی به مصرف کنندگان در خصوص کاربرد آن و متقاعد کردن آنها
به هر حال اینترنت اشیا در آینده‌ای نزدیک فراگیر شده و جزئی از تکامل فضای مجازی شده و همه عرصه‌های زندگی انسان را تحت تاثیر قرار می دهد؛ از کاربرد خانگی گرفته تا عرصه نظامی و بخشهای مختلف اقتصادی و … در سطوح داخلی و بین‌المللی. بخشهای کشاورزی، انرژی، مدیریت دولتی، بهداشت و درمان، تولید و صنعت و حمل و نقل و کاربردهای نظامی قطعاً در آینده نزدیک قطعاً تحت تأثیراین فناوری قرار خواهند گرفت.
j1:11:11:98
