اینترنت اشیا سیستمی متشکل از سیستم ها می باشد. همین موضوع باعث می گردد معماری اینترنت اشیا بسیار پیچیده بنظر آید. در چنین معماری هایی شناسایی نیازمندی های فنی کاری سخت و دشوار خواهد بود. در معماری اینترنت اشیا بایستی به موارد زیر توجه شود :
- دستگاه های متصل
- مدیریت پروتکل های ارتباطی مختلف
- ارائه امنیت و احراز هویت برای دستگاه ها و کاربران
- جمع آوری، آنالیز و مدل سازی داده ها
- ادغام با سرویس های تحت وب
مطلب کمک کننده برای خواندن محتوای فعلی : زیرساخت های مورد نیاز اینترنت اشیا
براین اساس محققان معتقدند که یک مدل مرجع برای معماری اینترنت اشیا باید حداقل دارای سه سطح زیر باشد :
- Edge
- Platform
- Enterprise
بررسی سطوح مختلف معماری اینترنت اشیا :
۱- Edge :
در Edge یا همان لبه ، داده ها از سطح گره های مختلف جمع آوری می شوند. داده های جمع آوری شده با استفاده از پروتکل های WAN و با کمک دروازه ها (gateway) در سطح اَبر(cloud) ذخیره می شوند. در Edge شاهد انواع توابع اجرایی هستیم. معمولا این توابع در درون دستگاه(device) جاسازی می شوند.
سنسورها وظیفه خواندن پارامترهای کلیدی نظیر دما، فشار، رطوبت، ارتعاش، نویز و.. را برعهده دارند. این پارامترها به توابع اجرایی ارسال می شوند. توابع اجرایی وظایفی همچون خاموش کردن سیستم گرمایشی، بازکردن درب، اعلام هشدار و … را با کمک کنترل کننده هایی که به سنسورها متصل هستند انجام می دهند.
به طورکلی Edge مدیریت تجهیزات را برعهده دارد و به عنوان قلب سیستم در معماری اینترنت اشیا محسوب می شود. Edge جمع آوری داده و آنالیز اطلاعات را به هدف ارتقاء مدل های یادگیری محلی با دقت انجام می دهد.
مطلب مرتبط : مفهوم Edge/Fog Computing چیست ؟
۲-Platform :
پلتفرم ها در اکوسیستم اینترنت اشیا وظیفه انتقال آنالیز داده صورت پذیرفته توسط Edge را به کنترل کننده ها برعهده دارند. پلتفرم ها شامل توابع اجرایی عمومی می باشند که از راه دور به کنترل زیرساخت هایی نظیر اَبرها یا مراکزداده می پردازند. پلتفرم ها معمولا آنالیز جامعتری را نسبت به آنالیز صورت پذیرفته در Edge انجام می دهند.
مهمترین نقشی که پلتفرم ها در معماری اینترنت اشیا برعهده دارند، تامین مقیاس پذیری می باشد. آنها وظایف مهمی همچون تمییز کردن داده ها، تقویت وسازگار کردن داده ها و ایجاد مدل های کاربردی براساس اطلاعات دریافتی را برعده دارند .
۳-Enterprise :
در این سطح معمولا شاهد اپلیکیشن هایی هستیم که وظیفه برقراری ارتباط با کاربران نهایی را برعهده دارند. این نرم افزارهای سطح بالا در واقع یک رابط کاربری هستند که ارتباط بین متخصصان علم داده با کاربر نهایی را تسهیل می کنند. اهمیت این سطح در یکپارچه سازی تمامی اجزای اینترنت اشیاء می باشد.
در سطح Enterprise بایستی به انواع پیاده سازی های خاص و قابلیت های موردنیاز در سطح اپلیکیشن ها توجه کرد. در هر کاربردی نیاز به یکسری قوانین، مدل ها و جریان های فعالیتی وجود دارد. در این سطح توجه به یکپارچه سازی اپلیکیشن ها با سیستم های تجاری ضرورت دارد. سیستم های برنامه ریزی سازمانی، ارتباط با مشتری، مدیریت چرخه محصول، مدیریت منابع انسانی، مدیریت دارایی و خدمات مالی بایستی بتوانند با نرم افزارهای اینترنت اشبا هماهنگ و یکپارچه شوند.
و در پایان …
اینترنت اشیا یک تکنولوژی نوظهور است که توانایی ایجاد انقلاب تکنولوژیکی را به خوبی در درون خود دارد. باور اینترنت اشیا بدون اَبر و ارتباطات سیار هرگز امکان پذیر نخواهد بود. در سالیان اخیر معماری اینترنت اشیا با تغییرات بسیاری مواجه شده است.
در آینده معماری اینترنت اشیا باید بتواند همزمان تهیه و نگهداری داده ها، امنیت اطلاعات، پردازش قوانین، آنالیز جریانهای مختلف داده ای، حفظ حریم خصوصی، یادگیری ماشین و کنترل از راه دور را پوشش دهد. این در حالی است که اجرای سریع و کم هزینه، تحلیل راهکارهای مفهومی، مقیاس پذیری و ارائه کیفیت بالا نیز از اینترنت اشیا مورد انتظار است .
